In de Kerstnacht klinkt vaak Psalm 2 in de kerkdiensten. Hoe ijzingwekkend en actueel klinken deze woorden dit jaar:
Hoort, despoten van alle tijden en uw trawanten:
waarom raast en tiert gij hele volkeren geselend?
Moge het wereldwijd klinken, dit lied tegen uw furies van onrecht
tegen uw cynische hoon en verachting voor het mensenkind en zijn god.
De god van het mensenkind huivert en huilt in zijn hemel.
Dan brult Hij, schudt zijn manen en springt – onzichtbaar van licht
daalt Hij in een mensenhart af: jij, mijn herder, mijn leeuw
jij zult mijn lammeren weiden hun wonden wassen en zalven
om mijn heelal te hoeden heb ik jou heden verwekt.
Het kan een timmermanszoon, een tentenmaker, een tollenaar zijn,
een koningin of een poetsvrouw
in wie Hij zijn hartstocht ademt zijn zachte kracht van ontferming.
Zij vrezen met grote vrezen. Maar gaan hun weg is de ganse aarde
tot overal waar nog opperwezens mensen kapotslaan als lemen kruiken.
O wee trawanten, omgekochte rechters o wee despoten, wees gewaarschuwd
wat voor een wereld wilt gij voor uw kinderen – deze?
(In een hertaling van Huub Oosterhuis, zie foto)
Het zijn die woorden van Psalm 2 die we nodig hebben bij het lezen van het geboorteverhaal in Lucas. Ze helpen ons te voorkomen dat we een romantisch beeld voor ogen hebben wanneer we lezen van de stal met het kindje in de kribbe, de herdertjes bij nachte en de engelen. Er is helemaal niets romantisch aan! Ga er maar aan staan! Hoog zwanger zonder comfort moeten reizen. Ga er maar aan staan! Nergens een warme plek of gastvrijheid aantreffen, alleen maar nekken die je ‘aankijken’. Ga er maar aan staan! Bevallen in een stal… Het kerstverhaal zou de volgende titel moeten hebben: ‘Noodnachtopvang is in strijd met rechten van het kind’ (Dagblad van het Noorden, 25 november jongstleden). En alsof dat nog niet genoeg is, binnen een week met een pasgeborene moeten vluchten naar Egypte…
God voelt zich onlosmakelijk verbonden met dát gezin en in het bijzonder met dát kindje. En daarmee met alle mensen én kinderen op vergelijkbare plekken en in vergelijkbare situaties! Wat een bemoediging, steun, troost en kracht voor hen. God laat bovendien zien dat van deze baby, Jezus genaamd, heil is te verwachten omdat in Hem God zichtbaar wordt! Dat is te zien en te merken aan Zijn woorden en Zijn daden. Jezus trekt zich het lot van de mensen in de marge van de samenleving aan en van de mensen die daar naar toe worden geduwd! Met Jezus stopt het verhaal niet, maar begint het juist. Zijn wij bereid God in ons geboren te laten worden? Alleen dan barst kerst los. Of in de woorden van de Psalmist: Moge het wereldwijd klinken, dit lied!
Iedereen een gezegende kerst toegewenst! En veel heil en zegen in het nieuwe jaar!
Hartelijke groet, Greta Huis